காதல் கடிதம் அல்ல...9தொடர் க(வி)தை...

கொஞ்சம் நீளமாக இருக்கும் கடைசி வரை கண்(கருணை) வைக்கவும் கவிதைமேல்...

புதிதாய் படிப்பவர்களுக்கு முன் க(வி)தையின் எல்லா பாகமும் இங்கே..

திருப்பி அழைக்க முற்படுகையில்
திரும்பத்  திரும்ப சொல்லவேண்டியதை
பதியச்சொல்கிறாள் பதில் பேசமுடியாத ஒருத்தி.

விதியின் வழியையும் வலியையும்
வாழ்த்துகிறேன் காதலை மட்டுமல்ல
காயங்களையும் - அவள்
விழிகளில் வைத்ததால்.

ஏ...காதலே - நீ என்
காயங்களுக்கு களிம்பு போடவேண்டாம்
கண்களுக்குள் கத்தி எறியமலாவது இரு.

இன்று..
வெண்ணிலா  வெள்ளி தீ தூவி - என் தேக
விறகை குளிர்காய எரித்துக் கொண்டது.
நெருப்பில் பிறந்து பறந்த வெள்ளி
தீப்பொறிகளெல்லாம் வானேறி விண்மீன்
வேஷம் போட்டு கொண்டன.

கண்கள் இரண்டும் - சேர்த்து வைத்த தூக்கத்தை
கண்ணீர் துளிகளில் செலவுசெய்து கொண்டன.

மூச்சிறைத்த இடைவெளி நொடிகளில்
உயிர் கேணியின் ஒவ்வொரு சொட்டாய்
இறைத்து குடித்து கொண்டது - அவளின்
நினைவுக்  கோப்பைகள்.

சொல்லாதே என்று சுட்டுவைத்தலும்
துடிக்கத்துடிக்க அவள்பெயரை மட்டுமே
சொல்வேன் என்கிறது சொரனைகெட்ட இதயம்.

என் நிசப்த நீர்வெளியில் நொடிக்கு ஒருமுறை
கல்லெறிந்து விளையாடுகிறது விடைபெறுவதாய் - அவள்
விட்டுசென்ற கடைசி வார்த்தைகள்.

அதன் சுனாமி பேரலைகள் இதயக்கோட்டையை
தகர்த்து ரத்தச்சகதியாய் கண்களின் கறைகடந்து
கண்ணங்கள் வழியே வழிகிறது.

அவள் கரி பூசிய முகத்தை கண்ணீரால் மட்டுமே
கழுவ முடியும்...(தொடரும்...)