இது காதல் கடிதம் அல்ல...7(தொடர் க(வி)தை)

கொஞ்சம் நீளமாக இருக்கும் கடைசி வரை கண்(கருணை) வைக்கவும் கவிதைமேல்...

புதிதாய் படிப்பவர்களுக்கு முன் க(வி)தை
பாகம் 1...
பாகம் 2...
பாகம் 3...
பாகம் 4...
பாகம் 5...
பாகம் 6...இனி...

கைபேசி  காதல் பேசியாய் மாற தனியாய் தவமிருந்த தருணங்கள்.
கை குழந்தையாய் கவனிக்கப்பட்டது கைபேசி.

காதுகளை கைபேசிக்கு கடன் கொடுத்து விட்டு 
செவிடானது  இதயம்.

ஏய் கைபேசியே கோடிக்கணக்கான குரல்களை
இணைத்துவைக்கும் இறைவனே
இனியவள் குரல் தேடி  
இணைத்துவிட மாட்டாயா???

வழக்கமாய் வரும் வட்டி அட்டை
விற்கும் வங்கி அழைப்பும்
பாட்டு கேட்க சொல்லி பாடுபடுத்தும்
குறுஞ்செய்தியும் கூட வரவில்லையே
கைபேசியில் ஏதும் கலவரமோ??

நண்பனின் நம்பர்கள் அழுத்தி அன்பாய் பேசினேன்
அவனுக்கு ஆச்சரியம்!!
ஆடிக்கு ஒருதடவை அம்மாவாசைக்கு ஒருதடவை 
அழைப்பவன்  அடிக்கடி அழைத்து
அன்பு தொல்லைக்கு ஆளாக்குகிரானே...

அலுவலக வேலைகள் அயர்ந்து
ஆழ்தூக்கத்தில் கிடந்தன.
ஆடர் செய்த காப்பி ஐயோ பாவம்
ஆறியே விட்டது.
அனுப்பவேண்டிய கோப்புகள்
அக்கடா என்று அங்கேயே அமர்ந்து விட்டன.
காகிதத்தில் கருப்பு முத்தம் இடாமல்
கிறுக்கு பிடித்து கிடக்கிறது பேனா.

தொலைபேசி ஒலித்தால் கூட - முதலில்
கைபேசிதான் கைக்கு வருகிறது.
 கால்(call ) முளைத்த  கைபேசி எதிர் திசையில்
கரைவது காதல் இல்லை என்றதும்
கணநேரத்தில் ஊமையாகி ஊனமாகி போகிறது.
கால்(call ) துண்டிக்கப்பட்டு.


கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் மின்கலத்தின் (Battery )உயிர் குடித்து
கொண்டிருந்தது கைபேசி.
கருணை கைபேசிக்கு கை முளைக்க வில்லை - இருந்தால்!!! 
அரைந்தே  சொல்லி இருக்கும் அழுத்தாதே  என்று.

இரண்டு நாட்களாய்...
இம்மி அளவும் உறங்க வில்லை
உணவும் இறங்கவில்லை
உலகம் இயங்கவில்லை.
இது எனக்கு அல்ல கைபேசிக்கு.

பெயர் தெரியாத ஒருத்திக்காய்
பித்து பிடித்து அலைகிறோம்.
காரணம் காதல்.

கழுத்தில்  கயிறு போட்டு
தலைகிழாய் தூக்கு மாட்ட பார்க்கிறது
கைபேசி கொலைபேசியாய்.

காற்றில் கண்விழித்துக்கொண்டே
கனாகாண்கிறேன் கதறியது கைபேசி
காதுகளை கட்டி போட கடைசியாய்
கரைந்தது காதல் குயில்
க....வி என்று.

கண் சிமிட்டி மின்கலத்தின்
கடைசி சொட்டு உயிரை உறிஞ்சி  விட்டு
காலமானது கைபேசி......(தொடரும்...)



(நீளமாய் இருந்தாலும் பொறுமையாய் படித்த அனைத்து இதயங்களுக்கும் நன்றி...)